نقدی بر انتخاب پرویز مظلومی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی | رده پایه فوتبال، خانه امن ناکارآمدها

به گزارش شهرآرانیوز، ‌می‌گویند فوتبال ورزشی غیرقابل پیش بینی است و همین غیرقابل پیش بینی بودنش است که به جذابیت آن در سرتاسر جهان منجر شده است. به واقع هم همین گونه است. چه کسی می‌تواند با قطعیت پیش بینی کند ضربه کرنری که قرار است زده شود روی سر کدام بازیکن فرود می‌آید و دروازه بان چگونه شیرجه می‌زند؟ این غیرقابل پیش بینی بودن البته در مواردی هم وجود ندارد از جمله در فوتبال داخلی خودمان که برای پیش بینی برخی امورش نیازی به نستراداموس بودن هم نیست و یک دو دوتا چهارتای ساده می‌توان آینده را بهتر از هر پیشگویی، واضح و روشن کف دست دید.

فدراسیون فوتبال هدایت تیم ملی فوتبال جوانان را به پرویز مظلومی سپرده تا این تیم با هدایت مربی سابق استقلال به مصاف آسیایی‌های سرسخت برود. مظلومی ۶۶ ساله در حالی سکان دار هدایت جوانان فوتبال ایران شده که در کارنامه مربی گری اش حضور در رده‌های پایه دیده نمی‌شود و در تیم‌های بزرگسالان نیز توفیق خاصی نداشته است. ظاهرا چرخه معیوب حضور مربیانی با کارنامه ضعیف از استیلی و مجیدی گرفته تا افاضلی و پیروانی و محمدی که همگی (حتی بدون یک استثنا) تیم‌هایی مانند نوجوانان، امید و جوانان را نابود کرده اند قرار نیست به پایان برسد. پس به این ترتیب پیش بینی سرنوشت تیمی که به مظلومی داده می‌شود کار چندان سختی نیست!

این که فدراسیون در این بلبشوی عجیب ویلموتس و بدهی سنگین چند میلیون یورویی ناشی از یک قرارداد آماتورگونه و در این سرگردانی مدیریتی پولی برای مربی خارجی تیم جوانان نداشته باشد یک مسئله طبیعی است، اما حضور یک مربی نزدیک به ۷۰ ساله برای تیمی که بازیکنانش نیم قرن از او جوانتر هستند و مهم‌ترین افتخار کارنامه مربیگری اش نیز لقب سوبله چوبله به دلیل تعداد برد‌های دربی است، جز بدسلیقگی و ناشایسته سالاری چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟

مظلومی از سال ۹۵ تاکنون و به دنبال اخراج از تیم استقلال دیگر روی نیمکت تیمی در لیگ برتر ننشسته است. در شرایطی که برای چهار سال متوالی هیچ یک از ۱۶ مدیر حاضر در لیگ برتر حاضر نشده اند هدایت تیم شان را ولو به طور موقت به مظلومی واگذار کنند، فدراسیون فوتبال از روی چه حساب کتابی او را سرمربی یکی از مهم‌ترین تیم‌های پایه کشور کرده است؟

تیم‌های رده سنی فوتبال ایران سالهاست با سوء مدیریت فدراسیون فوتبال به آنچه شایسته اش هستند دست نمی‌یابند. از تیم امید که نیم قرنی می‌شود رنگ المپیک را ندیده تا تیم‌های نوجوانان و جوانان که نه در برابر قدرت‌های آسیا بلکه در برابر تیم‌های درجه چندم آسیایی نیز تحقیر می‌شوند.

تیم ملی فوتبال جوانان در حالی باید به مصاف تیم‌های آسیایی برود که اهمیت مسابقات به دلیل تخصیص سهمیه جام جهانی جوانان دوچندان است، اما اگر تیم مظلومی در همان مراحل ابتدایی از دور رقابت‌ها کنار رفت و سپس کمیته‌ای برای بررسی دلایل ناکامی تشکیل شد و سپس یک مربی ناکارآمدتر برای همان تیم انتخاب شد، تعجب نکنید.

 

منبع: جماران